سنتز نانوکامپوزیت ZnO-SnO2-Ag و بررسی تجزیه فتوکاتالیستی آلاینده متیل اورانژ با استفاده از نانو کامپوزیت سنتز شده

زمینه و هدف : حضور مواد آلاینده رنگی از جمله متیل اورانژ سبب ایجاد تهدیدی جدی در محیط زیست می­باشد. لذا هدف اصلی این بررسی، سنتز نانوکامپوزیت ZnO-SnO2-Ag و همچنین حذف آلاینده متیل اورانژ از آب با استفاده از روش اکسیداسیون پیشرفته در حضور نانوکامپوزیت فتوکاتالیستی سنتز شده می­باشد. مواد و روش‌ها: نانوکامپوزیت حاوی نانوذرات ZnO، SnO2 و Ag جهت کاربرد فتوکاتالیستی سنتز و مورد استفاده قرار گرفت. نانوکامپوزیت سنتز شده با استفاده از طیف سنجی پراش اشعه ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) مورد آنالیز قرار گرفت. تأثیر زمان تابش­دهی در بازه 5 تا 15 دقیقه و غلظت نانوکامپوزیت سنتز شده در بازه 125/0% تا 5/0% وزنی بر روی فعالیت فتوکاتالیستی جهت حذف آلاینده متیل اورانژ مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: با توجه به نتایج حاصل از طیف XRD مشاهده گردید که نانوذرات نقره با ساختار کریستالی مکعبی بر روی هیبرید ZnO-SnO2، آرایش یافته است. نتایج حاصل از بررسی میزان راندمان حذف آلاینده آلی مورد بررسی نشان داد که با افزایش زمان تابش­دهی محلول حاوی آلاینده و نانوکامپوزیت سنتز شده با اشعه UV و همچنین کسر وزنی نانوکامپوزیت سنتز شده، میزان راندمان حذف آلاینده نیز افزایش می­یابد. نتایج حاصل از آزمون چند دامنه­ای دانکن نشان داد که تفاوت آماری معنی­داری در بین سطوح مختلف زمان تابش­دهی محلول آلاینده با اشعه UV و کسر وزنی نانوکامپوزیت وجود دارد. بحث و نتیجه‌گیری: تأثیر زمان تابش­دهی محلول آلاینده با اشعه UV بر روی  میزان راندمان حذف آلاینده بیشتر از تأثیر کسر وزنی نانوکامپوزیت سنتز شده می­باشد.